De eerste en tweede week van januari was het warm voor de tijd van het jaar. In de tweede week was ik bijna elke dag in mijn favoriete wandelgebied, Boswachterij Ruinen te vinden. Het zachte weer bracht leuke verrassingen met zich mee. En één van die verrassingen wil ik vandaag met jullie delen.
Ik wist niet wat ik zoal tegen zou komen. Ik liet me verrassen. Al gauw kwam ik prachtige elfenbankjes, gele trilzwammen en de eiken trilzwam te zien (hierover meer in mij volgend bericht). Maar mijn oog viel ook op een bijzondere paddenstoel met een plat hoedje. Deze zwam groeide op een berkentakje. Het was een afgebroken takje, dus ik kon het oprapen en de bewoner goed bekijken. Ik heb hem van alle kanten gefotografeerd en weer voorzichtig terug gezet.
Thuis heb ik de foto's nog eens goed bekeken. Ik heb hem nog nooit eerder gezien. Ik kon hem zelf niet zo gauw determineren en heb de hulp ingeroepen van het forum op waarneming.nl. Eén van de lezers, Ria Le Large Mathis, heeft mij gemeld dat het de winterhoutzwam moest zijn en heb vervolgens de nodige informatie hierover opgezocht.
De winterhoutzwam (Polyporus brumalis) is een
winterpaddenstoel die vooral in februari kan worden aangetroffen. De paddenstoel is eerst
houtbruin, maar verbleekt sterk naarmate hij langer staat. De winterhoutzwam
groeit op afgevallen takken en stronken van loofbomen (berk, els, eik, beuk).
Het is een onopvallend paddenstoeltje en makkelijk over het hoofd te zien.
De echte schoonheid zit voor ons aan de onderkant.
De poriën (deze paddenstoel heeft geen lamellen!) aan de onderzijde van de winterhoutzwam zijn rond, langgerekt of wat hoekig. Ze
zijn tot 1 millimeter in diameter en lopen enigszins af op de steel.
Deze paddenstoel s goed eetbaar maar wordt weinig in de keuken gebruikt
omdat hij zo taai is.
Bedankt voor alle leuke reacties op mijn vorig bericht:
"Vlinderorchidee (Phalaenopsis)"