De gewone tuinslak (Cepaea nemoralis)

De gewone tuinslak (Cepaea nemoralis) komt in bijna heel Nederland voor, behalve op plekken waar de grond zuur of venig is, want daar is te weinig kalk aanwezig voor de slakken om hun huisjes te maken. De witgerande tuinslak (Cepaea hortensis) is veel zeldzamer en eigenlijk alleen te vinden in Limburg en in de buurt van Nijmegen.
Tuinslakken zijn het meest actief en gemakkelijk te vinden als het warm en vochtig weer is, dus in het voorjaar en de zomer (maart tot begin oktober).
Een goed moment om tuinslakken te zoeken is in de regen of als het net geregend heeft, en ook ‘s ochtends vroeg als er nog dauw op het gras zit.
Ondanks hun naam kunnen tuinslakken niet alleen in tuinen worden gevonden, maar eigenlijk overal waar grote planten groeien: in bos, struikgewas, (stads)tuinen, in of onder heggen, in hoog gras en velden met brandnetels en bramen.

De afgelopen maanden was het behoorlijk nat. Ik ben dus veel tuinslakken tegengekomen. Je kunt ze in verschillende kleuren tegenkomen, met of zonder banden. Er zijn twee soorten tuinslakken: de gewone tuinslak (Cepaea nemoralis) met een zwarte rand aan de opening van het huisje (de zogenoemde `lip’) en de witgerande tuinslak (Cepaea hortensis) met een witte lip.
Ik woon niet in Limburg of in de buurt van Nijmegen. Dus ik mocht het alleen doen met de zwartgerande. Uit de vele tuinslakken die ik voor mijn lens heb gehad, heb ik een kleine selectie gemaakt.

(Scroll of klik op een afbeelding voor een diavoorstelling)