Mantingerveld

Vorige week woensdag heb ik op aanraden van mijn zwager Henk een bezoek gebracht aan het Mantingerveld. Het Mantingerveld is een natuurgebied dat tussen Mantinge en Nieuw Balinge ligt op de Drentse Hooglanden. Daar aangekomen ( na 16 kilometer fietsen) kon ik kiezen tussen 2 wandelroutes; een wandelroute van 4,5 km. en een route van 12 km. Ik koos voor de kortere route. Een deel van de route ging dwars door het Mantingerzand. Een prachtig heidegebied met veel vruchtdragende jeneverbesstruiken.

Ik startte mijn wandeling in dit prachtige natuurgebied tegen 10 uur 's morgens. Het was een zonovergoten dag, 17 graden en voor mijn gevoel liep ik daar alleen, in alle rust. Hier en daar zag ik kleine witte bolletjes, zwammen die ontwaakten in het zand om deel uit te maken van de komende herfstperiode.

In het bosrijke deel van dit gebied zag ik een ietwat volwassener zwam te genieten van de welkome zonnestralen die door het bladerdak schenen.

De eikenbomen in dit gebied zaten niet alleen vol met eikels.....

........maar de bladeren waren ook beladen met (althans zo leek het) trossen galappels.

De nog bloeiende struik -en dopheide gaf dit landschap nog meer kleur.

Ook de insectenwereld maakte deelgenoot aan dit adembenemende gebied. Hier trof ik 3 soorten lieveheersbeestjes aan...

Citroenlieveheersbeestje (Psyllobora vigintiduopunctata)

Viervleklieveheersbeestje (Brumus quadripustulatus)

....en het zevenstippelig lieveheersbeestje (Coccinella septempunctata)

Herfst zonder spinnen is bijna ondenkbaar. Overal zag je deze diertjes op takjes of in hun web wachtend op een lekkernijtje.

Kruisspin (Araneus diadematus)

Viervlekwielwebspin (Araneus quadratus)

Ook wantsen kwam ik hier en daar tegen, zoals....

de groene stinkwants (Palomena prasina),

de haakjesberkenwants  (Elasmucha fieberi)

en deze schildwants, die geen Nederlandse naam heeft, maar wel een Latijnse: "Picromerus bidens"

Ik kwam ook nog een verdwaalde rups tegen, de veelvraat (Macrothylacia rubi)

Larven van bladwespen: Craesus latipes

en een eenzaam kevertje, de berkensigarenmaker (Byctiscus betulae).

Ik heb ruim 3 uur over deze mooie wandelroute gedaan en heb werkelijk genoten van dit prachtige natuurgebied. Met dank aan mijn zwager Henk. Een echte aanrader voor elke natuurliefhebber.

Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht!

Herfst in aantocht

Ik hoef het eigenlijk niet aan te kondigen, maar de herfst is in aantocht. We hebben al een paar voorbodes gehad; harde windstoten, flinke regen -en hagelbuien. Maar gelukkig schijnt er tussen de buitjes, de donkere wolken en de blaadjes aan de bomen door nog de zon.

Menigeen zal de herfstkriebels wel krijgen. Alle herfsttaferelen zoals paddenstoelen en mooie herfstblaadjes zullen weer vastgelegd worden en de herfstblogjes zullen weer verschijnen. Voor mij ook weer een goede reden om mijn weblog "de mooie natuur" te kunnen vullen. Vandaag een klein voorproefje; op mijn dagelijkse insectenjacht-uitstapjes trof ik deze mooie paddenstoelen aan.

 Ik kijk uit naar de mooie foto's van mijn medebloggers die straks de revue zullen passeren. Geniet van al dat moois en deel het met ons. Succes!

Stippen

Voor meer stippen, klik hier

Wat een bloemenpracht!

Wat was het genieten de afgelopen dagen! Een heerlijk zonnetje en de temperatuur steeg tot wel 20 graden of meer in ons kikkerlandje!

Krokussen hebben plaats gemaakt voor narcissen en overal schieten de plantjes de grond uit. In de tuinen of in het wild. De wilde plantjes worden door menigeen gezien als onkruid. Maar niet door de natuurliefhebber! Hoe klein ze ook zijn met hun tere bloempjes, een genot om er naar te kijken. Zo heb ik in de afgelopen dagen zeker 15 soorten waargenomen die vol trots hun prachtige bloemen lieten zien. Geniet maar even mee!

Blauwe druifjes (Muscari botryoides)

Gewoon speenkruid (Ranunculus ficaria)

Grote sneeuwroem (Chionodoxa forbesii)

 

Herderstasje of lepeltjesdief (Capsella bursa-pastoris)

 

Hondsdraf (Glechoma hederacea)

 

Klein hoefblad (Tussilago farfara)

 

Kleine maagdenpalm (Vinca minor)

 

Klimopereprijs (Veronica hederifolia)

 

 Maarts viooltje (Viola odorata)

 

Madeliefje (Bellis perennis)-eeuwige schoonheid

 

 Narcis (Narcissus)

 

Paardenbloem (Taraxacum officinale)

 

Vingerhelmbloem (Corydalis solida)

 

 

 Vogelmuur (Stellaria media)

 

 Vroegeling (Erophila verna)

 

 

Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht!

 

 

 

 

 

Muskusrat (Ondatra zibethicus)

Afgelopen zondag besloot ik maar weer eens op mijn fiets te stappen om van de natuur te gaan genieten. Het was prachtig weer. Niet zo warm zoals men voorspeld had, maar aangenaam om te gaan fietsen.  

Uiteraard heb ik mijn camera meegenomen en heb onder andere een ooievaar, een scholekster en wat eenden gefotografeerd. Op de terugweg reed ik langs een smal slootje van nog geen 60 centimeter breed en zag iets in het water bewegen. Het bleek een muskusrat te zijn. Voorzichtig stapte ik van de fiets af en heb gelukkig een aantal foto's kunnen maken.

 Toen het dier in de gaten had dat ik hem volgde, dook hij snel onder.

Even later kwam hij weer tevoorschijn.

De muskusrat of bisamrat (Ondatra zibethicus) is een knaagdier uit de onderfamilie der woelmuizen. Het dier wordt op de menukaart ook wel als waterkonijn aangeduid. De muskusrat is de enige nog levende soort uit het geslacht Ondatra. Hij komt oorspronkelijk enkel in Noord-Amerika voor, maar leeft tegenwoordig als exoot in Europa en Noord-Azië. De muskusrat wordt ook gefokt in de bontindustrie. Het bont komt onder de naam bisam op de markt.

Het dier heeft een kop-romplengte tussen 25 en 40 centimeter met een sterke, zijdelings afgeplatte staart met een lengte van 19 tot 28 centimeter. Het kan een gewicht bereiken van 1700 gram, ongeveer vier keer zo zwaar als de bruine rat. Hij is het eenvoudigst te onderscheiden van andere aquatische knaagdieren door zijn grootte: de bruine rat en de woelrat zijn kleiner, de bever en de beverrat worden groter. De achterpoten zijn langer dan de voorpoten, en hebben een franje van stijve borstelharen. De tenen aan de achterpoten zijn gedeeltelijk van zwemvliezen voorzien. De afdruk van een voorvoet van de muskusrat is 25-30 mm breed en tot 30 mm lang. Die van de achtervoet is 35 mm of meer breed en tot 65 mm lang. Beide poten hebben vijf tenen, maar de binnenste teen van de voorpoot is zo klein dat hij in de sporen maar zelden te zien is. De afdruk van de achterpoot laat wel vijf tenen zien.

Ook al uit de aanduiding waterkonijn blijkt dat het dier zeer goed eetbaar is en zelfs als delicatesse kan worden gezien.

 

De muskusrat is een zeer goede zwemmer en duiker, waarbij hij de staart gebruikt voor de voortstuwing. Onder water kan hij zo lange afstanden afleggen.

 In dit slootje kon je duidelijk zien waar hij heeft gezwommen.

Hier heeft hij 2 sporen achtergelaten. Een spoor van de heenweg en een spoor van de terugweg.

Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht!

Kleine watersalamander (Lissotriton vulgaris)

Twee dagen geleden was het aangenamer dan vandaag. Negen graden, een beetje fris maar de zon scheen en ik besloot naar het Dwingelerveld te gaan in de hoop daar adders te kunnen zien die ook van de lentezon wilden genieten. Maar helaas geen adders. Wellicht toch te koud voor deze reptielen?

Wie in het Dwingelderveld is, kan genieten van veel verschillende landschappen zoals heide, bossen en grote vennen. Het is een erg afwisselend gebied waar jaarlijks veel natuurgenieters en vakantiegangers op afkomen. Het gebied wordt doorkruist door vele wandel- en fietspaden, gemarkeerd en ongemarkeerd, verhard en onverhard. Daardoor kun je in grote delen van het gebied komen.

Toen ik op één van die verharde fietspaden liep, viel mijn oog op een klein wezentje dat over het fietspad zich voortbewoog. Geen slangetje, maar wel een eenn prachtig amfibie, een kleine watersalamander!

 Dit kleine diertje, van slechts 8 cm. groot met zijn schutkleuren, stak het fietspad over. Het diertje had geen haast en viel bijna niet op.

Gelukkig reden er op dat moment geen fietsers en er waren weinig wandelaars. Het diertje was niet opgevallen door de andere wandelaars, maar als natuurfotograaf heb je natuurlijk overal oog voor!

Doordat deze salamander geen haast had, kon ik vrij makkelijk foto's van hem maken.

De kleine watersalamander komt in heel Europa voor en ontbreekt alleen op het Iberisch Schiereiland. Het is niet alleen één van de wijdstverbreide soorten maar ook één van de meest algemeen voorkomende amfibieën in Europa. De salamander komt ook voor in meer gematigde landen als Nederland en België.

De kleine watersalamander is ondanks de naam niet de kleinste soort die in Nederland en België voorkomt, dit is de vinpootsalamander (Lissotriton helveticus). Ook de naam watersalamander is wat misleidend, omdat het dier in de meeste streken alleen tijdens het broedseizoen in het water te vinden is, de rest van het jaar op het land (landfase). In de Benelux loopt deze zogenaamde waterfase van half maart tot eind juni.

 Dit exemplaar die ik tegenkwam was een mannetje in landfase.

Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorig bericht!